Saturday, 11 June 2016

मन

मन कामरूप
क्षणोक्षणी बदलत असतं.
नवे नवे आकार घेऊन
स्वैर नाचतअसतं
नाचवत असतं.

इच्छाअसो नसो
तालावर त्याच्या
पावलं उचलावी लागतात.
नव्हे उचलली जातात.
गती त्याची अगम्य.
क्षणात गाठतं स्वर्गास
तर क्षणात नरकात
जाऊन बसतं.

शुद्ध,,स्वच्छ,निरिच्छ,पारदर्शी
स्फटिकासम.
घाणेरडंंतितकंच
दुर्गंधीनं गच्च भरलेल्या
गटारीसम.

वाहातं स्वच्छ झऱ्यासम.
गंभीर सागरासारखं.
खळाळणारं वेगानं धावणाऱ्या नदीसम.

जेव्हा बेचैन असतं
तडफडतं फडफडतं
जख्मी पक्ष्यासम.

शांतअसतं तेव्हा
दिसत नितळ स्तब्ध तळ्या सारखं
उद्विग्न होतं तेव्हा
वखवखतं ज्वालामुखी सम

क्रोधात तर बेभान, बेफाम होतं
हिंस्र बनतं ते
चेकाळलेल्या वाघा प्रमाणे
हल्ला प्रतिस्पर्ध्यावर करतं ते.
ओकत आग अंगप्रत्यंगातून.
डोळ्यातून बाहेर पडतात
ठिणग्या असंख्य.
शिवशिवतात हात नरडीचा
घोट घेण्यासाठी.

बेताल मनाचा थयथयाट
भयंकर असतो.
तेच प्रेमानं दयेनं
भरलं जातं तेवंहा
आर्द्र,आर्त होतं
ढाळतं अश्रु
निपचित.

No comments:

Post a Comment