कणाकणातून क्षणाक्षणाला---

तू   नाही  कुठे  ?
तू इथे तिथे सर्वत्र
आतही तू बाहेरी तू
तूच परम पवित्र
       ही सृष्टी तुझीच लीला
       चंद्र, सूर्य अन् नक्षत्रेही
        तूच दिली आम्हाला
         तू पालक या जगताचा
  तू स्वामी या जगताचा
   संहारक ही तूच तूच तू
   ब्रह्मा ही तू,विष्णुही तू
    शिवही तुझेच  रूप
            पर्वतराजी सुदूर दिसते
             दाखविते ती तुझी भव्यता
             चराचरातून स्नेह पाझरे
              हीच तुझी दिव्यता
    अधांतरी    नभ
     निळा   चांदवा
      निळ्या नभातिल  सौंदर्याचा
       तूच  नसे  का  निर्माता  ?
                 हे वाहती वारे मंदगती
                  या सरिता धावती कुणाप्रती ?
                   रत्नेशाचा  ईश तूच रे
                    तरीही असशी सूक्ष्मगती
        फुलेही फुलती
         रंग  उधळती
          जगां खुलवती
           सुगंध देती दिशादिशाप्रती
                     कणा कणातून क्षणाक्षणाला
                      तव   सत्तेची
                       तव   स्नेहा ची
                        ये    प्रचिती.