माझी मलाच लाज वाटते.
रोजरोज इतरांना समजायचा
माझा प्रयत्न वांझोटा.
यंव दिमाख
.मलाच काय ते कळते.
कोण कसं
खोटा टेंभा.
माणूस स्वतःच स्वतःशी
प्रामाणिक नसतो.
वास्तविक चोवीस तास
स्वरूपाच्या सान्निध्यात
असतो तो.
स्वतःच स्वतःपासून
दूरदूर पळत असतो
जाणलं मी ते याला त्याला
खरं यात काहीच नसतं.
रिकामी उठाठेव
ज्याला स्वतःच्या रूपाकडे
पाहायला वेळ नसतो
स्वतः स्वतःला
ओशखत नसतो
त्याला इतरांची खरी ओळख
कुठून असणार?
रोजरोज इतरांना समजायचा
माझा प्रयत्न वांझोटा.
यंव दिमाख
.मलाच काय ते कळते.
कोण कसं
खोटा टेंभा.
माणूस स्वतःच स्वतःशी
प्रामाणिक नसतो.
वास्तविक चोवीस तास
स्वरूपाच्या सान्निध्यात
असतो तो.
स्वतःच स्वतःपासून
दूरदूर पळत असतो
जाणलं मी ते याला त्याला
खरं यात काहीच नसतं.
रिकामी उठाठेव
ज्याला स्वतःच्या रूपाकडे
पाहायला वेळ नसतो
स्वतः स्वतःला
ओशखत नसतो
त्याला इतरांची खरी ओळख
कुठून असणार?
No comments:
Post a Comment